ناله های بیصدا

در این وبلاگ برای هیچکس نمی نویسم برای دل خود می نویسم شاید گره از بغضش بگشایم

ناله های بیصدا

در این وبلاگ برای هیچکس نمی نویسم برای دل خود می نویسم شاید گره از بغضش بگشایم

خانه ی دوست

من دلم میخواهد 

خانه ای داشته باشم پر دوست  

کنج هر دیوارش  

دوستهایم بنشینند آرام  

گل بگو گل بشنو 

هرکسی میخواهد 

وارد خانه ی پر عشق و صفایم گردد 

یک سبد بوی گل سرخ  

به من هدیه کند  

شرط وارد گشتن  

شست و شوی دلهاست  

شرط آن داشتن 

یک دل بی رنگ و ریاست  

بر درش برگ گلی می کوبم  

روی آن با قلم سبز بهار  

می نویسم ای یار  

خانه ی ما اینجاست  

تا که سهراب نپرسد دیگر  

خانه ی دوست کجاست