روزگاران دیارم ای خدا نوروز باد
واژهی غم کهنه و از ریشه ی دیروز باد
کودکان مرزو بومم را غم فردا مباد
قصه های شب همه از قصه های روز باد
از اجاق خانه ها ای دود هروزه به خیز
خانه ی تاریک آن زن روشن و افروز باد
دست سردم کی شوی گرم نوازش های زلف
شد بهاران آتش عشقت صنم پرسوز باد
بس خجسته عید شد فصل گنجشگان مست
حال ما هم ای محول بهتر از امروز باد
سینه ها پر مهر هرروزتا هم مهرگان
هم وطن هم کیش من ایامتان پیروز باد